"MUSTAFA" hakkında birşey...
Can Dündar'ın "Mustafa" sından rahatsız olanlar beri gelsin... Oy oy oy! ADD Malatya Şubesi boş durmamış rahatsızlığını yargıya taşıyacağını açıklamış bile. Hop! Orda duralım bir bakalım:

Öncelikle ikinci ya da kinci cumhuriyetçi falan değilim. Ulu Önderine sıkı sıkıya bağlı bir Atatürkçüyüm. Hem de öyle eften püften, havadan civadan Atatürkçü değil, okuyan, araştıran ve bilen "Ey Türk İstikbalinin evladı"yım. "Mustafa"yı izledim. Atatürk hakkında fazla okumamış insanlar için Can Dündar'ın metnini biraz sığ buldum. Ama rahatsız olmadım. Dündar'ın geçirdiği siyasi değişim sürecinin etkilerinin belgesele yansıdığının da gayet farkındayım. Bununla birlikte sinema salonundan çıktığımda Mustafa Kemal'in hayatına dair esrarengiz ya da efendime söyleyeyim şaşırtıcı, akıllara durgunluk veren yeni bir bilgiyle donanmış değildim. Kimse de değildi. Onun zor hayatına ve yalnızlığına yapılan melankolik vurgulardan dolayı Atam'a karşı içimde acıma hissi falan belirmedi. Daha ziyade ona olan saygım arttı ve hayatla mücadele edebilme yeteneğine bir kez daha hayran kaldım. Şevke geldim. "Ben de vatanım için, milletim için çalışacağım" dedim kendi kendime "Büyük bir fikrin başarısında kuvvet bulmak" ne demek diye düşündüm...Mustafa içki içer, Mustafa sigara içer, Mustafa Türk kahvesini biraz fazla kaçırır, Mustafa ağlar, Mustafa din kurumuna karşı mesafelidir, Mustafa yalnızdır, Mustafa hastadır, Mustafa sevmek sevilmek ister... Tüm bunları da Can Dündar belgeselinden öğrenmedim. Bunları bu belgeselden yeni öğrenen birisini de eğer çocuk yaşta değilse ayıplarım.

Bana dediler ki; "Şimdi ne gerek vardı Mustafa Kemal'in içkisine, kadınlarına, beynamazlığına, tek adamlığına vurgu yapmaya? Yalnızlığından dem vurmaya ne gerek vardı? Karşı odaklar bunları kullanır. Ulu Önderi karalarlar..."

DESTUR! Koca Kemal'i karalamak, kendi halinde bir gazetecinin kotarmaya giriştiği, Bregoviç'in muhteşem müzikleri ve belgesel ekibinin görsel çalışmalarının kalitesi ile vasatın üzerine çıkmış bir belgesele mi kaldı acaba? Büyük Emperyalizm Canavarı'nın beslediği o karşı odaklar, bu güne kadar Mustafa Kemal "içerdi, diktatördü, dinsizdi" diye diye onu halktan koparmaya girişmiyorlar mıydı zaten?

Bre aymazlar! Ulu Önderin içki içmesi, beynamaz olması ya da bazı kararları kendi başına alması onun Türk ulusunu esaretten, vatanı Emperyalist devletler tarafından yenecek dev bir pasta olmaktan kurtardığı, insan onuruna en çok yakışan rejimi halkına hediye ettiği, başöğretmen ve en kıymetli devrimci olduğu gerçeğini değiştirir mi?

Saçmalamayın... İşgüzarlık etmeyin... Asıl siz "Atatürk'ü putlaştırıyorsunuz, tartışmıyorsunuz, bağnazsınız" diyen ikinci Cumhuriyetçiler'in ağızlarına laf veriyorsunuz. Buna bir "dur" deyin...

Can Dündar'ın belgeselci kisvesi altında ne yapmak istediğinin çok da bir önemi yok. Belgesel bir film izleyip hayatı değişen birileri yalnız absürt filmlerde olur. İzleriz, Can Bey ne diyor bakarız. Bazılarına katılır bazılarına katılmayız. Tartışırız. Hepsi bu...

Ama Atatürk'ün ne demek istediğinin çok önemi var:

"İki Mustafa Kemal vardır; biri ben, etten ve kemikten, geçici Mustafa Kemal… İkinci Mustafa Kemal, onu 'ben' kelimesiyle ifade edemem. O, ben değil, bizdir. O memleketin her köşesinde yeni fikir, yeni hayat ve büyük ülkü için uğraşan aydın ve savaşçı bir topluluktur. Ben onların rüyasını temsil ediyorum. Benim teşebbüslerim, onların özlemini çektikleri şeyleri tatmin içindir. O Mustafa Kemal sizsiniz, hepinizsiniz. Geçici olmayan, yaşaması ve muvaffak olması gereken Mustafa Kemal odur."

"Mustafa" filmi tartışılsın dursun, hatta suçlansın, hatta yuhalansın,... Siz bu anlamsız işlerle vakit kaybedin. Ben Mustafa Kemal'im... Bir rüyanın peşindeyim... İşimdeyim, gücümdeyim...

Yazan: Özgür Ceren Can

\"MUSTAFA\" hakkında birşey...
cemilcan
22:27:58 @ 19-11-2008