ÖZÜR DİLEMEYİZ.!

Türkiye'de Ermeniler Hala Yaşamaktadır..! Ermeni Nüfusunun Anadolu'da Azalmış Olması, “soykırım”ın Kanıtı Olarak Gösterilemez.!

Bu yıl Y-CHP adına ilk açıklamayı Genel Başkan Faruk Loğoğlu yaptı: "Gocunmamak lazım.

Niçin bu kadar geç kalındıktan sonra 2014 yılını seçiyor. Biraz sorgulamak lazım" dedi...

Hazret, özür için geç kalındığından yakınıyor. İkinci açıklama Genel Başkan Yardımcısı Haluk Koç’tan geldi. Ona göre, Başbakanın açıklaması “İyi niyet mesajları ile itibar arama gayreti.” Ve nihayet, Y-CHP’nin Genel Başkanı Kılıçdaroğlu son noktayı koydu: ”Ölenler sadece Ermeniler değil. Karşılıklı bir kırım olduğu biliniyor. Her ülke kendi tarihi ile yüzleşiyor. Biz de yüzleşmeliyiz” diyerek, o da Obama-Erdoğan çizgisindeki yerini aldı.!

Kurtuluş Savaşı’nı kazanan ve Cumhuriyeti kuran   CHP’nin, 24 Nisan’da takındığı tutum böyle olabilir mi.?

Yerel seçim hezimeti tartışılırken, Antalya Milletvekili Osman Kaptan’ın “Halk bize inanmıyor ve güvenmiyor” sözlerini doğrulayacak şekilde; “Evet bizim inandırma ve  güvenme sorunumuz var” diyerek (1) önemli bir itirafta bulunan Kemal Kılıçdaroğlu, gündemi derhal “Ermeni Meselesi” üzerine yoğunlaştırarak, kendi acıklı durumunu gizleyebileceğini sanıyor…

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin  (AİHM), “Perinçek kararı” ile 1915 olaylarının "soykırım" olmadığı kanıtlandıktan sonra, Türkiye'nin özür dilemesini gerektirecek ve geçmişiyle “yüzleşecek”  bir durum olmadığı da ortaya çıkmıştır. “Karşılıklı katliamlar” nedeniyle özür dilenecekse -bence hiç de gerekli değil, zira katliamı yapanların torunlarının biri birlerinden özür dilemeleri gerekmez- iki tarafın özür dilemesi gerekir ki, bu durum özür dilememekle eş değerdedir...

Kaldı ki, anayasalarına göre, halen topraklarımızın bir kısmını, kendi toprakları olarak gösteren, Ağrı dağını futbol federasyonlarının sembolü olarak kullanmaya devam eden bir ülkenin, nihai amacı, geçmişten gelen yaraları sarmak ve geçmişi unutmak olamaz.

Emperyalistlerin isteği ve tahriki üzerine, dedelerinin başlattığı sivil halk katliamına bir önlem olarak getirilen tehcirin, zorunlu bir askeri önlem olduğu tartışmasızdır. Tehcirden önce yaşanan olaylara, bir tepki olarak kendiliğinden gelişen bazı üzücü olaylar yüzünden, bugün özür dilemek, haklı olanın, haksız olan taraftan, özür dilemesi anlamına gelir.!

Kabul etmek gerekir ki, bu konudaki en doğru duruşu sergileyenlerden biri de Ermeni asıllı Hrant Dink’tir.

Bu duruşu nedeniyle ona destek verenlerin, cenaze töreninde "Hepimiz Ermeni’yiz" şeklinde attıkları slogan bile, tam tersine çevrilmiş, sanki bu sözü söyleyenler Ermeni Diasporası'nın taraftarlarıymış gibi lanetlenmişlerdir.

Ele geçirilmiş medya ile baş etmek öyle kolay değildir. Ne yazık ki, bu bilgi kirliliği günümüzde de devam etmektedir…

Gerçek CHP'nin, Ermeni meselesi nedeniyle duruşu, “yeni” yetkililerin yukarıda aktardığımız cümleleri ile özetlenemez.  Gerçek durum çok farklıdır:

Atatürkçü düşünceye ve kuruluş felsefesine yüzde yüz bağlı olan bir partili olarak, görüşlerimi geçmiş yıllarda kaleme almıştım.(2) Bu tartışmaları izleyenlere, aşağıdaki bağlantıları açıp okumalarını öneriyorum. Bildiğiniz gibi, Dışişleri Bakanlığımız tarafından İstanbul Üniversitesi araştırma görevlilerinden Mehmet Perinçek'e verilmiş milli ödev, Moskova Devlet Arşivi'nde 10 yıl araştırma yapılarak yerine getirilmiştir.

Perinçek, bu konudaki çalışmalarını; ”Rus Devlet Arşivlerinden” 150 BELGEDE ERMENİ MESELESİ’ adlı kitapta toplamıştır.(3) 

Bu eserin yayınlanmasından sonra, artık “Ermeni meselesi” hakkında desteksiz atmak, haddini bilmezlik kabul edilmelidir. O bakımdan meraklılara, bu kitabı da temin edip okumalarını öneriyorum.

Ermeni belgeleriyle "SOYKIRIM YALANI" dizisinin diğer kaynakları da Kaynak Yayınları’nda yayınlanmıştır. (4)

Bunlara ilaveten, Ermeni meselesi Dr. Doğu Perinçek  tarafından, AİHM’nde nihai çözüme kavuşturulmuştur.

Perinçek’e, Türk Ulusu olarak teşekkür borcumuz vardır.

Onun mahkemede yaptığı savunmalar, sunduğu belgeler yeterli görülmüştür ki, Avrupa Birliği açısından Ermeni meselesi kapanmıştır.

Bugün “Perinçek kararı”nı Dışişleri Bakanlığı’mız, “Ermeni sorunu” için bir milat olarak kabul etmektedir. Artık böylece, bizlerin de belge ve bilgi sorunumuz kalmamıştır.!

Bu yüzden şaşkın Y-CHP yöneticilerinin  saçmalıklarına  inanmak zorunda değiliz.!

Yapay “Ermeni sorunu”nu, bir süre daha ABD'nin kaşıyacağı gün gibi ortadadır. Bu süre içerisinde, AKP ve Y-CHP'nin basiretsiz genel başkanları da ABD’nin değirmenine su taşıyacaklardır. Bu bağımlılıktan ötürüdür ve açıkça görünüyor…

Bilindiği gibi 1915 yılının acıklı olayları Osmanlı'nın  çöküş  döneminde yaşanmıştır. Türkiye Cumhuriyeti ise, tarihin tozlu sayfalarında yer alan Osmanlı'nın külleri üzerinde doğmuş ve yeni bir devlet olarak kurulmuştur.

Dolayısıyla Osmanlı'nın kötü mirasını kabul etmek zorunluluğu yoktur...

Lozan'da kabul etmediğimiz hiç bir konu, bugün önümüze bir özür sorunu olarak getirilemez…

Tehcir Kanunu’nun yürürlüğe girmesiyle, yaşanan acıklı olaylara kimsenin bir itirazı olacağını sanmam.

Bir sürü masum insan, siyasetçilerin fahiş hataları yüzünden ağır bedeller ödemiştir. Tarih boyunca bedel ödeme zaten hep böyle olmuştur.

Bizim itiraz ettiğimiz husus; olayların adını "Büyük Felaket" olarak koyan ABD'nin belirlediği gündemi, yine emperyalizmin belirlediği şekliyle tartışmak ve tekrar etmektir.

Bir an için ABD’nin bu tanımlamasının doğru olduğunu kabul edelim. "Büyük Felaket"in sorumlusu kimdir.? Türkler olabilir mi.?  

Elbette ki hayır, Hiç kuşku yok ki, bu acıların baş sorumlusu, İngiltere ve Rusya gibi o zamanın güçlü emperyalist devletleridir. Ermeniler de onlara alet olmakla ikinci derecede kusurlu ve sorumludur. Türkler, sorumlulukta ancak üçüncü sıraya yerleştirilebilirler. Gerçeğe uygun olan bu sıralamayı tersine çevirerek, önümüze getirenler, kim olursa olsun aldatıldıkları kesindir, bu yüzden de söylediklerini kabul edemeyiz. Etmemiz için ahlaki bir sebep de bulunmamaktadır…

Bunun dışındaki konuları elbette kabul edebiliriz. Ortak yaşamda, Ermenilerden öğrendiğimiz çok şeyler vardır. Aynı şekilde, Kürtler ile de kültürlerimiz harmanlanmıştır.  

"Türk Milleti"nin önemli bileşenleri olan Ermeniler ve Kürtlerle aynı topraklar üzerinde yaşayarak, kader birliği yapmışız. Bunlara itiraz eden yok. Uluslar zaten böyle oluşurlar…

Kültürlerimiz birleşerek, ortak "Anadolu Kültürü"nü oluşturmuştur. Etle tırnak gibi yüzlerce yıl birlikte yaşamışız. Bunlar ayrı şeylerdir. Bizim tartıştığımız konu, emperyalizmin önümüze getirdiği bu "yeni" sorunu, onların istediği çerçevede kabul etme zorunluluğumuzun olup olmadığıdır. “Yeni” adıyla önümüze ne getirildiyse bize yabancıdır.!

Türkiye Cumhuriyeti, Sevr'i kabul etmeyen kahramanların başlattığı mücadele sonunda savaşarak kurulmuştur. 

Kuruluş belgesi, Lozan'da imzalanan antlaşmadır. Hiç bir devletin kendinden önceki imparatorlukların bütün günahlarını açıklamak veya bedellerini ödemek zorunluluğu yoktur. Diğer imparatorlukların üzerinde kurulan devletlerin, hiç özür dilediğini duydunuz mu.?

Özetle; Lozan'da imza attığımız anlaşma ile üzerimize aldığımız yükümlülüklerden başka hiçbir yükümlülüğümüz yoktur. Emperyalizmin Türkiye'yi parçalama planına hizmet eden "Büyük Felaket" teorisini bu yüzden temelden reddediyoruz…

“Ermeni Sorunu”na bağlı olarak ortaya atılan diğer soruların yanıtları; dipnotta verdiğim kaynaklardan öğrenilebilir. Anadolu'da yaşayan halkların içerisinde, Ermenilerin nüfusunun ne kadar olduğu Osmanlı Salnamelerinden bellidir. Vaktiyle toplam nüfusun yüzde kaçına denk geldikleri çok da önemli değildir.

Ama ne olursa olsun ortada bir "soykırım" olmadığı kesindir. Bir an için aksini iddia edenlerin verdiği rakamların doğru olduğunu kabul edelim.

Tehcir zorunlu göç olduğuna ve tehcire tabi tutulan Ermeniler, Suriye-Lübnan tarafına gönderildiğine göre, onları bugün Anadolu'da aramak beyhude bir çabadır.

Bu iki coğrafya parçası da sınırlarımız dışarısında kalmıştır. Ermenilerin bir kısmı oralarda yaşamaya devam etmişken, bir kısmı da ABD'ye, Fransa'ya, Rusya'ya ve diğer ülkelere göç etmişlerdir...

Dolayısıyla Anadolu’da kalanların 8-9 bin civarında oldukları iddiası doğru olsa da, diğerlerinin nerede olduğu sorusunun yanıtı bulunmuş oluyor. Bu saptama dahi, Ermenilere karşı "soykırım" yapılmadığının en açık kanıtıdır.

Ermeni nüfusunun Anadolu'da azalmış olması, “soykırım”ın kanıtı olarak gösterilemez.!

Soykırım, Hitler tarafından Almanya'da yaşayan Yahudilere karşı uygulanmıştı. İşte bu yüzden Almanya'da bir tek Yahudi kalmamıştır…

Türkiye'de ise Ermeniler hala yaşamaktadır...

Kaldı ki, dönemin siyasetinden sorumlu tutulanlar, Malta’ya sürgün edilmiş ve İngilizler tarafından, olağanüstü bir mahkemede  “soykırım” yapmakla suçlanıp, yargılanmışlardı. Olayların baş sorumlusu İngiltere, üstelik bütün arşivler ellerinin altındayken, Türkleri “soykırım” yaptıkları için mahkûm etmeye yeter kanıt bulamamıştır.

Bu yalın gerçeğe rağmen, her yıl 24 Nisan’da ABD’nin yaptığı açıklamayı beklememiz oldukça tuhaftır. Bu durumu diplomatik bir avantaja çeviren ABD’yi,  artık emperyalizm düzleminde değerlendirme zorunluluğu vardır. Başka türlü onlarla baş etmemiz olanaksızdır…

Her yıl aynı oyunun neden bir parçası biz  oluyoruz, anlamak mümkün değildir.!

Bu olaylar nedeniyle, Türklerin karşısında  yer almak, neredeyse “aydın” tanımının zorunlu bir unsuru haline getirilmiştir.!

Bu arada şunu da söylemek gerekir ki; Türkler, Çanakkale Savaşı’nda dalga dalga ölüme giderken, cephenin gerisindeki Ermeniler, Türklere karşı katliamlara başlamışlar ve Türklerin bu var oluş savaşında, olumsuz yönde rol almışlardı. Unutmayınız ki, Birleşik Krallık Donanma Bakanı Winston Churchill, 1914 yılı Eylül ayında Çanakkale Boğazı'nın donanmayla geçilerek, İstanbul'un işgalini öngören bir planı Başbakan Herbert Asquith'e vermiştir.

Plan, çeşitli evrelerden geçerek uygulamaya konmuş ve Birleşik Krallık ve Fransa gemilerinden oluşan bir donanmanın Boğaz'a geniş çaplı ilk saldırısı 1915 Şubat ayında başlatılmıştır. En güçlü saldırı ise 18 Mart 1915 günü uygulamaya konulmuştu…Lütfen bu tarihlere dikkat ediniz…

Demek ki, o tarihlerde Doğu cephesinde ve düşman saflarında "Hınçak" ve "Taşnak" adlı Ermeni çeteleri vardı. Bu bölgeyi Çanakkale’den ayrı düşünemeyiz. Bu yüzden İçişleri Bakanlığı 24 Nisan 1915'te, bu Ermeni komitelerinin kapatılmasına, evraklarına el konulmasına, liderleri ile zararlı faaliyette bilinenlerin tutuklanmasına ve bunlardan bulundukları yerlerde kalmaları sakıncalı görülenlerin ise uygun yerlere toplanması kararını almıştı.

Tarihe dikkat ediyorsunuz değil mi.? 18 Mart 1915  Çanakkale’ye düşman donanmasının başlattığı saldırıdır. Arada sadece 1 hafta vardır. Yaklaşık 5 hafta sonra da 27 Mayıs 1915'te Tehcir Kanunu kabul edilmiştir. Demek istediğim; Çanakkale'yi göz ardı ederek, Ermeni meselesini değerlendirmek mümkün değildir…

Perinçek, bütün bu bağlantıları göstererek ve kanıtlarını koyarak, AİHM’nde dava açmıştır. Mahkeme kararı ile kazanılan hukuk zaferi, bu doğru tezleri bir kez daha teyit etmiştir. Unutmayınız ki, tarihte "Pirus Zaferi" de bir zafer olarak anılır.  Bu zafer sonunda ortada birkaç sefil askerden başka kimse kalmamıştı.(5) Pirus zaferinde olduğu gibi, Ermeniler de kalkışmaları sonucunda fazla zayiat vermiş olabilirler. Zayiatın fazlalığı, yaşanan olayın adını belirleyemez.!

Ortaya çıkan sonuçlardan Türkleri sorumlu tutmak açık bir haksızlıktır. Çünkü: Hiç kimse kendi kusuru ile uğradığı zarardan başkalarının sorumlu tutulmasını talep edemez.!

Bu son söylediğim, genel kabul gören evrensel bir hukuk kuralıdır...

Ebetteki bazı konularda farklı düşünenlerimiz olacaktır. Böyle düşünenler, az önceki kuralın tersini de savunuyor olabilirler. Bu onların kişisel sorunudur.  Böyle sorunlar koca topluma mal edilemez…

ABD'nin hazırlatıp Erdoğan'a okuttuğu “taziye mesajı”nı ne yazık ki doğru bulanlar da çıkmıştır. Onlar açık bir yanılgı içerisindedirler. Şimdi eğri durup, doğru konuşalım: “Taziye mesajı” verilecek idiyse, vaktiyle bunu her iki tarafın birbirine vermesi gerekmez miydi.?

Vakitsiz mesajlar, başka amaçlar için değil midir.?

Bu oyunu görelim artık…

İlla da birilerinden “özür” dileyerek rahatlayacaksak, Orta Asya'dan Anadolu'ya gelene kadar ve daha sonra da 4 kıtaya yayılıp kılıçtan geçirdiğimiz -o arada çocuklarını devşirdiğimiz- topluluklardan ve uluslardan özür dileyelim.!

Çok sahip çıktığımız ve övündüğümüz Osmanlı'nın, insanlığa karşı işlediği o ağır suçlardan dolayı da özür dileyebiliriz.

Vatan savunması yaparken, düşmana verdiği zarardan özür dileyenler, biraz da "Kahrol düşman.! Al sana bomba..." esprisindeki askere benzemiyorlar mı.?

Her şey o kadar açık ki, biz hala anlaşılmaz bir eziklik içerisinde, “özür” dilemek için çırpınıp duruyoruz.!

Neden böyleyiz acaba.? Başımıza taş mı düştü.?.!

Av. Cemil Can

DİPNOTLAR:

(1)http://www.aydinlikgazete.com/mansetler/38709-kilicdaroglu-halk-bize-inanmiyor-ve-guvenmiyor.html

(2)  a.)http://cemilcan.gen.tr/2004/12/seni-ermeni-seni/ 

b.)http://cemilcan.gen.tr/2011/12/soykirim-iddiasi-soysuzlugun-itirafidir/

c.)http://cemilcan.gen.tr/2011/12/biz-ermeni-degiliz/

(3)http://www.idefix.com/kitap/150-belgede-ermeni-meselesi-mehmet-perincek/tanim.asp?sid=XIJQPSC1DD0D9Q0PYR20

(4)  1. Ovanes Kaçaznuni/Taşnak Partisi'nin yapacağı bir şey yok,

2.A.A.Lalayan/Taşnak Partisi'nin karşıdevrimci rolü,

3.Kızıl Kitap/İngilizlerin Mavi Kitap'ına Sovyetlerin yanıtı,

4.A.B.Karinyan/Ermeni milliyetçi akımları,

5.Mehmet Perinçek/B.A.Boryan'ın gözüyle Türk-Ermeni Çatışması,

6.KARİBİ/Ermeni iddialarına yanıt Gürcü Devletinin Kırmızı Kitap’ı,

7.S.G.PİRUMYAN/Diasporadaki Taşnaklar,

8.Çarlık Polis Raporlarındaki Taşnaklar.

(Kaçaznuni, Lalayan ve Karinyan'ın kitapları Kaynak Yayınları tarafından İngilizce, Almanca, Fransızca, İsveççe ve İspanyolcaya çevrilip basılmıştır.)

(5) http://tr.wikipedia.org/wiki/Pirus_zaferi

Cemil CAN, Ankara – Nisan.2014 – av.cemilcan@hotmail.com

http://www.medyagunebakis.com/ -okkesb@turkfreezone.com,

https://twitter.com/okkesb –E.mail: okkesb61@gmail.com,

https://www.facebook.com/okkes.bolukbasi,

MEDYAJANS – Toplum Dinamikleri Fikir Ajansı

Sosyal, Kültürel, Ticari, Eğitim ve Sanatsal Alanlarda;

Düşünce Üretimi. Paylaşımı. Toplum Yararına kullanımı.!

Bilgi Sahibi Olmadan Fikir Sahibi Olunamaz.! Olunsa olunsa;

Ancak Başkalarının Fikirlerini Tekrarlayan Papağan Olunur.

Cemil CAN, Ankara – Nisan.2014 – av.cemilcan@hotmail.com